موبايل و اعتياد ديجيتالي
استفاده از تلفن همراه در جامعه امروزي تنها محدود به بزرگسالان نبوده و اغلب نوجوانان و گهگاه کودکان نيز هر يک به نوعي داراي يك خط تلفن همراه اختصاصي هستند.
با همه گيرشدن عرضه انواع گوشي تلفن همراه و سيم کارت، مقاومت والدين در برابر اصرار کودکان به استفاده از اين وسيله ارتباطي بي فايده است. به همين دليل كارشناسان معتقدند كه بايد روش هاي مخالفت در اين خصوص مورد بررسي قرار گيرد تا از سويي هم به خواسته کودکان در زمينه تهيه تلفن همراه پاسخ داده شود و هم از طرف ديگر موارد کنترلي از جانب برخي والدين که استفاده از اين وسيله را براي فرزندان خود لازم مي دانند اعمال شود.
با توجه به افزايش قابليت هاي گوشي هاي تلفن همراه، نحوه استفاده از اين وسيله ارتباطي تغيير کرده و در برخي موارد استفاده نادرست از آن، مشکلات رواني و جسماني را براي افراد به خصوص کودکان و نوجوانان سبب شده است. پخش و نشر فيلم ها ، تصاوير و پيام هاي غيراخلاقي از طريق اين وسيله ارتباطي در ميان کودکان و نوجوانان از آفات استفاده نادرست از تلفن همراه است.
بسياري از کارشناسان معتقدند استفاده از تلفن همراه براي کودکان در سنين پايين غير ضروري و زيان آور است.
استفاده از گوشي تلفن همراه توسط دانش آموزان درمدارس موجب شده تا توجهي به مطالب آموزشي نداشته باشند. به همين دليل بسياري از مدارس با ممنوع کردن تلفن همراه درصدد مقابله با اين مسئله برآمده اند.
اعتياد به موبايل
به اعتقاد روانشناسان نوجواناني که ساعات طولاني از تلفن هاي همراه استفاده مي کنند،پس از مدتي با اختلالات رواني مواجه و به استفاده بي رويه و نادرست از اين وسيله معتاد مي شوند.عمده ترين تفاوت موجود ميان اين اعتياد و اعتياد به الکل و يا مواد مخدر اين است که استفاده از تلفن همراه غير قانوني نيست.
دكتر احسان گلريز- روانشناس- مي گويد: بيشتر معتادان به تلفن همراه داراي اعتماد به نفس کمي بوده و در برقراري روابط اجتماعي با ديگران مشکل دارند و به همين خاطر احساس مي کنند که همواره بايد از اين طريق با ديگران در ارتباط و در تماس باشند.
خاموش بودن تلفن همراه براي اين افراد نگراني وتشويش ،بي خوابي،تشنج و سوهاضمه ايجاد مي کند.
