سرويسهاي پخش تعاملي براي تلفنهاي موبايل
اين مجموعه در مورد پيشرفتهاي اخير در زمينه پخش روي تلفن موبايل است. مقاله با توضيحاتي در زمينه موارد استفاده ، كاربري و مدلهاي تجاري آغاز ميشود و مروري كلي بر انواع تكنولوژيهاي حمل و فعاليتهاي استانداردسازي مرتبط خواهد داشت. بعد از آن سيستم MiTV بيان ميشود كه متقاضيان سرويسهاي تلويزيون موبايل تعاملي را پشتيباني ميكند.
1- كاربران و چشمانداز تجاري
1-2- موارد استفاده( Use cases)
يك سرويس برودكست موبايل محصولي جذاب از منظر كاربر است. سرويس هاي تلويزيون با مصرف خانگي آن شناخته ميشوند وشايد هنوز قابل تصور نباشد كه تلويزيون موبايل قادر به ارائه سرويس هاي بسيار جذابي است.به عنوان مثال چند مورد ذکر ميشود:
• تلويزيون موبايل غير فعال( پسيو): در اين مورد برنامههاي تلويزيون ثابت با كاهش رزولوشن و پخش مجدد با تكنولوژي برودكست تلويزيون موبايل بدست مخاطب ميرسد كه تعامل و ديگر امكانات در آن وجود ندارد و فقط در مراحل اوليه تكنولوژيها از آن استفاده ميكنند.
• تلويزيون موبايل تعاملي: اين كاربرد قابليت انتخابهاي تعاملي را (مثل: رأيگيري، اطلاعات اضافي و...) به سرويس ها اضافه ميكند.
• ذخيره شخصي اطلاعات و سرويسها: در مدل Carousel قطعات مختلف محتوا تحت فرمت فايل يا كليپها بطور مكرر پخش ميشوند. دستگاه نهايي اين پخشها را براي استفاده off-line در آينده ذخيره ميكند.
2-2- مدلهاي تجاري
براي تحقق سرويسهاي پخش تلويزيون موبايل استفاده از مدل
هاي تجاري متفاوت و متعددي امكان پذير است.
در هر مدل تجاري بازيگران خاصي نقش ايفا مي كنند.
تهيهكنندگان محتوا، جمعكنندگان محتوا كه ممكن است بنابه نيازهاي محيط موبايل روي محتوا تغييراتي بدهند و آنها را جمعآوري و دستهبندي كنند. تأمينكنندگان سرويس كه سرويس را به مشتريان ارائه ميدهند كه شامل مديا و همچنين اجزاء اضافي چون كاربردهاي تعاملي و راهنماي سرويس الكترونيكي (ESG) ميباشد. در ضمن تأمينكننده سرويس مرجعي است كه درآمد سرويسها را بدست آورده و آن را بين ديگر بازيگران توزيع ميكند. شبكههاي پخش موبايل زيرساختهاي پيچيدهاي هستند و ممكن است اين زيرساخت بين چندين تأمينكننده سرويس به اشتراك استفاده شود. نقش هاي ديگري نيز تعريف ميشوند: اپراتور شبكه برودكست (كه وظيفه شبكه پخش موبايل را انجام ميدهد) و اپراتور شبكه موبايل (كه وظيفه شبكه سلولار را انجام ميدهد). مدلهاي تجاري زير قابل پياده سازي هستند:
• مدل تجاري برودكستمحور (Broadcast-centric)
يك برودكستر سرويسهاي پخش موبايل را براي كاربران خود ارائه ميدهد. او صاحب ارتباط با مشتري و شبكه برودكست است و محتوا نيز يا متعلق به اوست يا تحت ليسانس اوست. براي مسائل مالي و دريافت ها ممكن است با يك اپراتور موبايل همكاري كند و يا اين قسمت را هم شخصاً انجام دهد، چنانچه در سيستم تلويزيون پولي و برمبناي حق اشتراك انجام ميدهد.
• مدل تجاري با محوريت اپراتور موبايل (MNO)
در اين مدل MNO سرويسهاي پخش تلويزيون موبايل را به مشتركان خود (كه براساس پرداخت با آنها كار ميكند) ارائه ميدهد. شبكه پخش موبايل متعلق به اوست و يا ظرفيت مورد نياز خود را از پخشكننده تلويزيون اجاره ميكند. بعلاوه او مجبور است با توليدكنندگان محتوا براي تأمين محتوايي جذاب و درخور همكاري كند.
• مدل تجاري مختلط (هايبريد)
طيف فركانسي در بسياري از كشورها منبعي محدود است. براي مقابله با اين مسأله مدل تجاري هايبريد مطرح ميشود كه اين منبع محدود را به اشتراك ميگذارد. در اين مدل يك كمپاني اپراتور يك شبكه برودكست را اداره ميكند و نقش يك جمعآوريكننده محتوا را بازي ميكند. چندين تأمينكننده محتوا (مثل ايستگاههاي تلويزيوني) محتوا را تحويل جمعآوريكننده محتوا ميدهند تا محتوا مجدداً كد شده و براي پخش توسط شبكه پخش تلويزيون موبايل باز توليد شود.
كمپاني اپراتور بعنوان يك فروشنده اصلي، سرويس پخش موبايل را براي تعدادي اپراتور شبكه موبايل تأمين ميكندکه اين اپراتورها امکان دسترسي به سرويس را براي مشتريان خود فراهم ميکنند.
در اين مدل براي اينکه بتوانيم MNO ها ي متفاوت داشته باشيم از طرفي نياز به برند براي سرويس ها داريم و از طرف ديگر نياز به امکان تهيه سرويس غني شده، خاص و منحصر به فرد اپراتو شبکه موبايل.
آزیتا آردی رضایی